Geschreven door Ronald Onnink:

Gisteravond (29-11) stond de kwalificatiewedstrijd van ons Nederlandse mannenteam tegen Polen op het programma. Nu was dit een belangrijke wedstrijd voor plaatsing op het wereldkampioenschap in China. We wisten al dat dit een spannende wedstrijd ging worden, maar wat we niet wisten, is dat de spanning bij beide teams zo groot was dat ze zelf niet meer het veld op durfden. Gelukkig presenteerde Black Eagles hiervoor een oplossing. Twee jeugd teams van Black Eagles waren wel bereid om het handje vast te houden van de spelers om zo gezamenlijk het veld te betreden.

De NBB had ons gevraagd om ruimschoots voor aanvang aanwezig te zijn, ruim op tijd om de spelers gerust te stellen met onze aanwezigheid. Om die reden hadden we om 19:00 uur afgesproken bij de info balie van de Maaspoort. Gelukkig is dit de achtertuin van onze mooie vereniging. Onze achtertuin mist wel veel gele bloemen, hierdoor blijven vogels veelal weg. Hier ontdeden wij ons van onze trainingspakken. Gelukkig hadden een aantal kids een bal bij zich, zodat we alvast konden laten zien hoe een passing game gespeeld moet worden. Hiervoor kregen we ruim de tijd van de NBB, het parkeerbeleid zorgde hier wel voor. Tijdens het wachten werden wij supervriendelijk opgevangen door Anja de Ridder – de Laater en haar collega’s. Zij zijn vrijwilligers voor de basketbalbond en legde ons nogmaals de belangrijke taak uit.

Achteraf snappen we ook wel waarom de spelers zo zenuwachtig waren. Wij zouden ook zenuwachtig worden van die mascotte, genaamd Dunkers. Hij probeert een hoop te vertellen, maar er komt geen woord uit zijn keel, zelfs geen gebrul. Wel was hij heel aanhankelijk en wilde ook met ons graag op de foto, ja, wie wil dat nou niet?

Zo langs de zijlijn wachtend op de aanvang van de wedstrijd, stroomt de Maaspoort mondjesmaat vol. De spelers van zowel Polen als Nederland zichtbaar gespannen aan de warming-up bezig. En dan begint het… De spelers worden van het veld gehaald, de speaker begint te praten. Wij blij met het feit dat we engelse les hebben op school, zodat we er enigszins iets van mee krijgen. De Poolse speler begrijpen er niets van en de zenuwen slaan bij hun toe. De eerste Polen vergeten onze hand vast te pakken en denken zelf het veld te vinden. Dus erachteraan maar, boos kijken we de spelers aan en zij verontschuldigen zich, maar ja, dat verstaan we niet. We groeperen op het veld en kijken vervolgens hoe Nick Oudendag zoveel haast heeft om aan de wedstrijd te beginnen, dat hij onze teamspeler mee liet vliegen. Wauwwww mega sterk die Nick…

Het volkslied van Polen, ja sorry, de voorbereidingstijd was te kort en die konden we niet meer instuderen. Wel zongen we uit volle borst het Wilhelmus mee. Dat kon je niet van alle spelers zeggen. Het was super gaaf om de spelers gerust te stellen zo vlak voor de wedstrijd, maar nu was het tijd voor coach Toon om het over te nemen. Wij beloofden de hele wedstrijd steun te geven en mochten ze vragen hebben, konden ze ons bereiken op de tribune. Jammer dat ze wat eigenwijs waren en dit niet ter harte hebben genomen. Dan hadden ze een passing game gespeeld net als de Polen en was er misschien een andere uitslag uitgekomen. Op naar maandag mannen, succes!!

Wij bedanken nogmaals de mensen die dit mogelijk hebben gemaakt en met name de vrijwilligers die ons continue hebben begeleid.

Succes mannen, aankomende maandag!!

Meisjes onder 12-1
& Jongens onder de 10-1